چگونه با انجام کمتر، کاشی گلچین میبد بیشتری بدست آوریم

با توجه به کشف چند پاشنه آجری درب، چنین به نظر میرسد که اتاقها دارای درب چوبی از نوع یک لت بودهاست. با اطلاع ناصرالدین شاه از این موضوع به فرانسویها اعلام میشود که ادامه قرارداد منتفی است و ایران در نظر دارد کاوشهای باستانشناسی را متوقف کند. مهمترین واقعهٔ قرن هفتم هجری، حملهٔ مغولها به ایران است. اوضاع نابسامان ایران در پایان دوران سلطان محمد خوارزمشاه و بهویژه حملهٔ سلطان غیاثالدین خوارزمشاه، برادر جلالالدین خوارزمشاه، به شیراز در سال ۶۲۰ هجری قمری، سعدی را بر آن داشت که در روزگار جوانی شیراز را ترک کند و به بغداد برود. وی اگرچه این موضوع را نوعی سنت ادبی در روزگار سعدی میداند، معتقد است که او در آثارش از این مناسبات با لذت و تحسین یاد کرده است. از سوی دیگر، روزگار سعدی مقارن با متداول شدن سبک عراقی در ادبیات فارسی است. با انتقال کانونهای تأثیرگذار بر زبان فارسی به مناطق مرکزی و جنوبی، زمینهٔ بروز تغییرات در سبک سخنوَری فارسی (که به سبک خراسانی مشهور بود) پدید آمد. در سدهٔ هفتم هجری، از آنجا که حاکمان ایلخانی علاقهٔ زیادی به ثبت وقایع تاریخی داشتند، زمینهٔ گسترش تاریخنگاری فراهم شد که از آن جمله میتوان به جامع التواریخ و تاریخ جهانگشا اشاره کرد.

با این حال نشانههایی از سفر به هندوستان، ترکستان، غزنین، آذربایجان، فلسطین، چین، یمن و آفریقای شمالی هم در سرودههای وی یافت میشود. سعدی پس از بازگشت به شیراز، یک بار به سفر حج میرود و در بازگشت، از مسیر آذربایجان، به دیدار این دو برادر نائل میشود. با توجه به این که هیچ منبع تاریخی مستقلی در مورد زادروز سعدی گزارشی نداشته است، هر دو تاریخ ذکرشده، بر اساس استنباط صاحبنظران از آثار خود او به دست آمده است. ذبیحالله صفا، معتقد است که اشتغال سعدی در دربار، به عنوان شاعر درباری نبوده است. سعدی در زمان حیات کاشی الوند شهرت فراوانی داشت. سعدی در این زمان به حاکم فارس، اتابک ابوبکر بن سعد زنگی بسیار نزدیک شد و -مانند پدر- به دربار رفتوآمد پیدا کرد. سعدی پس از تحصیل در نظامیه، شغل واعظی پیشه میکند که مستلزم سفر به مناطق مختلف و ارائهٔ خطابه و ارشاد مردم بوده است. مردم خیر اندیش ابتدا ظروف پرآب را روی زمین و در هوای آزاد و سایه درختان کهن و طاق نماها قرار میدادند تا تشنگان آبی بنوشند و سیراب شوند. درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.

در زمستان ۱۴۰۲ استان کرمانشاه بالاترین آمار بیکاری را در میان استانهای کشور به میزان ۱۷/۴ درصد دارا بوده که این رقم بدین معناست که از هر ۱۰ فرد جویای کار در استان کرمانشاه تقریباً ۲ نفر موفق به اشتغال شدهاند. آنها او را به دیدار اباقاخان، پادشاه وقت ایلخانی، بردند و او هم از سعدی خواست که او را نصیحتی کند. این دو اهل سخن و شعر بودند و با سعدی مکاتبات و ملاقاتهایی داشتند. با روی کار آمدن حاکمان سلجوقی و پس از آن ایلخانی - که علاقهای به شعر نداشتند - سرودن مدیحه درآمدی برای شاعران ایجاد نمیکرد و در نتیجه، قصیده که قالب متداول مدح در دوران پیشین بود، کمکماهمیت خود را از دست داد. در این دوره، عناصر صوفیانه در اشکال مختلف به شعر و نثر فارسی راه یافت و عالیترین مظاهر شعر تعلیمی در حدیقهٔ سنایی و بعد از آن در اشعار عطار نیشابوری و مولوی نمایان شد. علاوه بر این او آثاری در سایر قالبهای ادبی نظیر قصیده، قطعه، ترجیعبند و تکبیت به زبان فارسی و عربی نیز دارد. گلستان و بوستان بهعنوان کتابهای اخلاقی شناخته میشوند و علاوه بر فارسیزبانان، بر اندیشمندان غربی از جمله ولتر و گوته نیز تأثیرگذار بودهاند.

تحت حمایت او چهل نفر کاتب و خطاط به راهنمائی مولانا جعفر تبریزی معروف به جعفر بایسنقری که خود او نیز شاگرد عبدالله بن میر علی است به نسخهبرداری و تکثیر کتابهای مختلف و تولید آثار هنری مشغول بودند. صرفه به مقیاس به معنای آن است که با افزایش حجم تولید، هزینه متوسط تولید هر واحد کالا کاهش مییابد. این چلوکباب میخورد، او کاه میخورد؛ امّا هر دو حیواناند، اینهایی که زیربنای همه چیز را اقتصاد میدانند، اینها انسان را حیوان میدانند. اما بهنظر میرسد که بعضی از این سفرها داستانپردازی باشند و بهطور منطقی پایهٔ نمادین و اخلاقی داشته باشند. محمدعلی همایون کاتوزیان، منتقد ادبی، با توجه به شواهدی در گلستان، معتقد است که سعدی پس از نگارش بوستان دچار نوعی افسردگی شد و با این فکر که عمر خود را به بطالت گذرانده و به ایام پیری رسیده است، دست از کار کشید؛ اما دوست یا دوستانی او را به نوشتن کتاب جدیدی مصمم کردند. با رسیدن خبر عزل مأمون به مرو، علی بن موسی الرّضا پیشنهادِ عزل خویش از ولایتعهدی را به مأمون داد، اما در مقابل مأمون تصمیم گرفت به بغداد برگردد و از حقش دفاع کند.